کنگر کوهی و فواید مصرف آن
کنگر کوهی گیاهی است خود رو که بیشتر در فصل بهار می روید این گیاه برگ های خار دار و ساقه های ضخیمی دارد. این گیاه را با نام های دیگر چون :کنگر وحشی،کنگر صحرایی نیز می خوانند،طبع آن گرم و خشک می باشد و یک منبع غنی از پتاسیم به شمار می رود.
رویش کنگر:
می گویند کنگر برای نخستین بار در کشور اتیوپی کشت و مورد استفاده قرار گرفته است،در کشور ما کنگر کوهی بیشتر در مناطق مرطوب و گرم رشد می کند اما مرکز اصلی رویش کنگر را میدترانه ،جزایر قتاری و آمرکای جنوبی می دانند.
جایگاه کنگر در طب سنتی:
در طب سنتی ایران کنگر دارای خواص درمانی بیشماری می باشد که در ادامه به تعدادی از آنها اشاره میکنیم،در طب سنتی اروپا از این گیاه به عنوان ماده افزایش دهنده ادرار،محرک کلیه‌ها، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کیسه صفرا استفاده می شده است.
از زمانهای بسیار قدیک از کنگر برای درمان بیماری های کبد استفاده می شده است،مصرف کنگر با ماست برای افرادی که دارای مزاجی گرم می باشند توصیه شده است.
فواید درمانی کنگر کوهی:
- آنتی اکسیدان موجود در کنگر کوهی از ابتلا به سرطان جلوگیری می کند.
- درمان بیماری یرقان و کم خونی
- درمان نارسایی کبد و حفاظت از کبد در برابر عفونت ها
- افزایش قوای جنسی و جسمی
- تب بر و هضم کننده غذا
- تقویت دستگاه کوارش
- تقویت معده، قلب و عروق
- کاهش فشار خون
- ادرار آور
- درمان روماتیسم،آرتروز،واریس
موارد منع مصرف کنگر کوهی:
- بر اساس نظرات پزشکان زنان باردار، کودکان، بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی از مصرف برگ کنگر کوهی پرهیز کنند.
- برگ‌های کنگر تحریک کننده انقباض کیسه صفرا است، بنابراین افرادی که سنگ کیسه صفرا دارند نباید آن را مصرف کنند، زیرا با افزایش انقباض کیسه صفرا منجر به انسداد مجاری و حتی پارگی کیسه صفرا خواهد شد.
مطالب زیر را حتما بخوانید:
