زالو درمانی / درمان سنتی

زالو درمانی یکی از قدیمی ترین راه های درمان برخی بیماریها بوده است،از نظر تاریخی زالو درمانی ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در مصر انجام می‌شده است و سپس در ایران، روم و بعدها در اروپا رواج پیدا کرده است.
به طور کلی 15 نوع زالو کاربرد پزشکی دارد و از آنها برای زالو درمانی استفاده می شود. زالوی پزشکی با (نام علمی: Hirudo medicinalis) از خانواده خونخواران می باشد. این زالو ها به طول ۵ تا ۱۲ سانتیمتر و عرض 1 سانتی متر می باشند رنگ آنها متنوع است اما بیشتر زیتونی سیاه یا قهوه‌ای یا حنایی مایل به سیاه هستند.

نظر ابوعلی سینا راجع به زالو درمانی:

بوعلی سینا پزشک شهیر ایران زمین می گوید : از زالوهایی که کرک‌ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه‌های بدخیم خواهید شد. از زالویی استفاده شود که در آب‌های خزه‌دار که محل زیست قورباغه‌هاست رشد و نمو کرده و نه زالویی که در آبهای گل‌آلود سیاه بوده‌است.

بیماری هایی از طریق زالو درمانی قابل درمان می باشند:

• آرتروز، رماتیسم مفصلی
• بیماریهای چشم و گوش، ورم چشم ها
• اختلال گردش خون
• بیماری‌های دستگاه حرکتی
• سرطان،دیابت
• بیماریهای قلبی و عروقی
• رفع ریزش مو

عوارض:

این روش درمانی عوارض خاصی ندارد و یکی از راحت ترین درمان ها می باشد اما خونریزی زیاد و انتقال باکتری ها در صورت آلوده بودن زالو از مهم ترین عوارض زالو درمانی به شمار می روند.

نکته مهم:

با توجه به گفته بزرگان علم پزشکی افراد زیر نباید از این روش درمانی استفاده کنند:

1. خانوم هایی که در دوران قائدگی به سر می برند
2. زنان باردار
3. افراد زیر 18 سال
4. افراد که بیمارهای خونی نظیر کم خونی یا عدم انعقاد خون دارند
5. افرادی نفخ معده، یبوست دارند
6. افراد ی که سرد مزاج هستند
7. افراد مبتلا به خود ایمنی

نکته پایانی:

افرادی که بیماری های خاص یا بیماری های خونی دارند قبل از انجام این روش حتما با پزشک خود مشورت نمایند.